اثر تزریق اپی نفرین و تنش حمل و نقل قبل از کشتار روی فعالیت پروتئاز در ماهیچه خرگوش

هدف از این مطالعه تعیین تاثیر تنش تغییرات پس از تزریق اپی نفرین و تنش حمل و نقل برمیزان غلظت پروتئین استخراج شده از بافت های تحت تنش با نمونه های کنترل و همچنین مقایسه نتایج حاصل از الکتروفورز پروتئینها و  کمپلکس کالپائین-کالپاستاتین در ماهیچه خرگوش سیلور است. حدود ۶۰ خرگوش در سن ۷۰ روزگی پس از وزن کشی بصورت تصادفی به دو تیمار اپی نفرین و حمل و نقل و کنترل های آنها در ۳ زمان، صفر، ۲٤ ساعت و ۷روز پس از کشتار تقسیم شدند. نتایج نشان داد که کاهش معنی داری در میزان غلظت پروتئین استخراج شده در نمونه های کنترل نسبت به نمونه های تحت تنش ۷روز پس از کشتار وجود داشت. همچنین مقایسات sds-page  زمان صفر و ۷ روز پس از کشتار اختلافاتی را نشان دادند. خصوصا باند kd۳۰ که در همه نمونه ها در زمان صفر مشابه بود. درحالیکه این غلظت ۷ روز پس از کشتار در همه نمونه ها بجز تیمار اپی نفرین کاهش یافت. از طرف دیگر ۷ روز پس از کشتار نتایج لکه گذاری بر علیه کالپائین در تیمار اپی نفرین پائین ترین و در نمونه های کنترل بالاترین را نشان دادند و تیمار حمل و نقل در موقعیت حد واسط بود. پس مقایسه میزان غلظت پروتئین استخراج شده از بافت های  تحت استرس با نمونه های کنترل و همچنین مقایسه نتایج حاصل از الکتروفورز پروتئین های لکه گذاری و وسترن بلاتینگ برروی تجزیه پروتئینهای ماهیچه ای تاثیر معنی داری در تردی گوشت دارند. این تغییرپذیری در تردی گوشت بوسیله تنش ها به دلیل افزایش یا کاهش در آنزیم های کلیدی پروتئولتیک (از جمله تغییر در کمپلکس کالپائین-کالپاستاتین) درگیر درتغییر پروتئین میوفیبریلار است. همچنین ما در این تحقیق نشان دادیم که کاهش در میزان تجزیه پروتئین ناشی از کاهش در غلظت کالپائین می باشد.